Umutsuzluğun umuda, korkunun cesarete, hırsın başarıya, hüznün sevince dönüştüğü bir belgesel… Begüm Ceyda Çakaloğlu’nun yönettiği ‘Hungry Eyes/Hırslı Gözler’ belgeseli Blu Tv’de gösterimde…
Çakaloğlu’nun Tayland’da kendi imkanlarıyla ve büyük bir kısmını tek başına çektiği belgeseli, Brezilyalı bir grubun herkese ilham verecek hayatta kalma hikayesini anlatıyor. Fotoğraf çekmeye olan ilgisi sayesinde Tayland’a giden Çakaloğlu, oranın milli sporu olan Muay Thai’a ilgi duymasıyla farklı bir dünya ile tanıştığını söylüyor. Bu sporu profesyonelce yapmak için uzak ülkelerden, yaşamlarını geride bırakıp gelen insanlarla karşılaştığını ve zorlu koşullarda dövüşlere çıkıp ailelerine para gönderme çabalarının ilgisini çektiğini belirtiyor: ‘Bu işin turistik kısmını değil, yaşam mücadelesini araştırmaya başladım. Karşıma belgeseldeki karakterler çıktı ve onların hayallerine, azmine ve mücadelelerine hayran kaldım. Ne kadar büyük zorluklarla ve imkansızlıklarla hayata tutunuyor ve şampiyon olma hayalleri kuruyorlardı. Bu hayallerine çok saygı duydum. Belki de bir şeyi çok istemek ve bu uğurda mücadele etmek son yıllarda çoğu kimsenin unuttuğu bir duyguydu. İnsanın isterse neler başarabileceğini belgeseldeki kişiler üzerinden, tüm gerçekliğiyle anlatıp herkese bana da oldukları gibi ilham vermelerini istedim.’
İki aylık süreçte çekilen belgesel Amerika, İngiltere, Hindistan, Brezilya, Yunanistan, Kosta Rika, Türkiye, Venezuela gibi dünyanın birçok ülkesindeki film festivallerinde gösterildi, ‘en iyi belgesel’ ödüllerini kazandı ve şimdilerde Blu TV’de seyircisiyle buluşmaya devam ediyor.
İşin zor kısmının belgeseldeki kişilerin kendisinin bilmediği Portekizce ve Tayca dillerinde konuşması olduğunu belirten Çakaloğlu, bu sebeple kelimeler üzerinden değil; ama olayları gözlemleyerek, tahminlerde bulunarak ve hissederek çekmeye çalıştığını söylerken, “Bazı şeyleri anlamak için aynı dili konuşmak gerekmiyor. Onların hayallerini, mutluluklarını, üzüntülerini, endişelerini anlamak için gözlerine bakmak yeterliydi” diye de belirtiyor.
KONUSU:
30 yaşındaki Muay Thai eğitmeni Leo, bundan 7 yıl önce Brezilya’nın gecekondu mahallesi olan «favela» ‘daki zorlu yaşamından kopup Tayland’a geldi. O güne kadar tüm çevresi uyuşturucu, alkol ve yasal olmayan birçok iş ile çevriliydi. Kendini bu hayattan kurtarmak için dövüş̧ sporlarında kendini geliştirdi ve Muay Thai’nin ülkesi olan Tayland’da kendine yeni bir yaşam kurdu. Henüz 23 yaşında dilini, kültürünü bilmediği bir ülkede bu acımasız dövüş sporunun yeraltı dünyasında umduğu gibi başarılı olamadı; ancak kendi gibi oraya gelen insanların yol gösterici lideri oldu. Bu uyanış̧, Leo’nun hayatına yeni bir yön verip onu güçlendirmekle kalmadı; aynı zamanda onların gözlerinde kendini bulduğu hayatlara da anlam kazandırdı ve Muay Thai ile adeta zorlu yaşamlarına meydan okuyan bir grup dövüşçüye de umut olmayı başardı. Başarıya aç̧ olan gözlerini ve hırsını tekrar kazanan Leo, kendi gibi hayalleri için savaşmaktan başka hiçbir şeye sahip olmayan diğer genç̧ Brezilyalı dövüşçülere ve Taylandlı arkadaşlarına ilham vererek liderleri oldu. Bu, Leo ve askerlerinin hikayesi…
