Değerli ozan Âşık Veysel anısına, 13-14-15 Aralık tarihlerinde gerçekleştirilen II. Uluslararası Dostluk Kısa Film Festivali dün akşam yapılan Ödül Töreni’yle sona erdi.
Birincilik Ödülü’nü Tahsin Özmen’in Pantor , İkincilik Ödülü’nü Shahram Maslakhi’nin Piece Cemetery 85 ve Üçünlük Ödülü’nü Onur Yağız’ın Toprak adlı kısa filmleri aldı.
Reis Çelik’in başkanlığında ki jüri de Feyyaz Duman, Vuslat Saraçoğlu, Nima Javidi ve Ado Hasanovic yer aldı. 50 kısa filmin ve 4 uzun metraj gösterildiği festival de Kırk Yıllık Hatır ve Panorama Seçkilerinde 17’şer film gösterildi. Yarışma Seçkisi’nde ise 16 film yarıştı. Özel Gösterim Seçkisinde ise Reis Çelik’in İnat Hikayeleri ve İnadına Çekmek, Stephen Talneau’nun Türkiye’de ilk kez gösterimi gerçekleştirilen Saz ve Nima Javidi’nin Melbourne filmleri gösterildi.
Kızılay Destek Ödülü’nü Lina Fazli’nin animasyon kısa film olan This Side, Other Side aldı. Teknik Destek Ödülü’nü Yılmaz Özdil’in Ağır Yük (Bare Giran) aldı. Özel Mansiyon Ödülü’nü Vahid Alvandifar’ın Cover ve Cheng Chao’nun Angels’s Mirror adlı kısa filmleri paylaştı.
İlk Günün Şansı
Festivali sadece ilk gün takip edebilme şansım oldu. O günün programında yer alan Yarışma Seçkisi’nde ki filmlerden 4’ü de ödülle ayrıldı festivalden. Böyle bir tevafuk gerçekleştiyse izlediğim ve ödül alan filmlerden bahsetmek gerek.
Tahsin Özmen’in gösterim sonrası gerçekleşen söyleşi de filminin hikayesi dedesinin anılarından ortaya çıktığını belirtti. Birincilik ödülünü alan Pantor, pantolonun Kürtçe ismidir. Kılık-kıyafet inkılabından sonra Anadolu’nun bir köyünde köylülere ait sadece bir pantolon ve bir şapka vardır. Şehre gidecekler dönüşümlü olarak o pantolonu ve şapkayı kullanır. Köylülerden Dilo şehri görmeyi çok ister. Lakin pantolon ona kısa gelmektedir. Şehre gitmeyi kafaya koyan Dilo öğretmenin elbiselerini çalmaya karar verir. Hikayenin samimiyeti, trajikomikliği izlerken geçiyordu.
Üçüncülük Ödülü’nü alan Onur Yağız’ın Toprak adlı kısa filmi, anne ve babası Fransızca bilmeyen 8 yaşındaki Toprak’ın ikizlere hamile olan annesinin ultrason muayenesine çevirmenlik yapmak için doktora gider. Kardeşlerinin cinsiyetini öğreneceği anı heyecanla bekleyen Toprak, bebeklerin erkek olmalarını diler. Yönetmenin kendi hayatından izler taşıdığını belirtmek gerek. Onur Yağız filminin duygusunu ‘dil bildiğim için hiç olmaması gereken yerlerde olan bir çocuktum ‘ ifadesiyle tanımladı.
Kızılay Destek Ödülü’nü alan animasyon filmi This Side, Other Side anlatım biçimiyle evrensel bir dil yakalamayı başarıyor. Hiçbir sınırın çocuklar arasında dostluk ve muhabbet kurulmasını engellemeyeceğini anlatıyor, ve yetişkinler dünyasının da çocukların dünyası gibi barış ve dostluk ile dolu olmasını diliyor.
Bu sene Aşık Veysel’in Dostluk tanımından yola çıkan festival, film seçimleriyle izlediklerimi temel alarak söyleyebilirim ki o duyguyu, o hissi uyandırmayı başarıyor. Angel’s Mirror da o filmlerdendi. Özel Mansiyon Ödülü’nü kazanması sevindirici. Çin’de 1990’ların başlarında, küçük bir çocuk ve ailesi yeni bir fabrika kompleksinden yaşamaya başlarlar. Çocuk çevresini tanımaya çalışırken pinpon oynayan çocukları bulur. Onların üst kattaki dairenin penceresinden bakan kızı etkilemeye çalıştıklarını fark eder. Kendisi o kızla iletişime geçmek için farklı bir yol bulur. Küçük çocukların içindeki büyük yüreklerin hikayesi her daim insana dostluğu hatırlatmak için iyi bir araç.
Yarışma dışı gösterimlerden de iyi kısa filmler vardı. Panorama Seçkisi’nde yer alan Brothers; Kırk Yıllık Hatır Seçkisi’nde Ian, A Moving Story, Walking Fish ve Visit izleme şansı yakaladığım için şanslı saydığım kısa filmlerdi.
Bir festival daha geçti İstanbul’dan. Herkesin kendine göre aradığını bulabildiği İstanbul’da festivaller de kendisine özel seyircisini buluyor. Kısa film son zamanlarda ülkemizde yükselişe geçen bir kulvar. Dostluk gibi festivallerde alandan ulusal ve uluslararası isimleri bir araya getirmesiyle bu yükselişte emeği geçenler arasında yerini alıyor. Kökleşmesi, büyümesi dileğiyle.
