Kendi çektiği filmlerde bazen belirli sahnelerde görünen bazen bütün film boyunca oyunculuğu sırtlanan yönetmenlerin sayısı oldukça fazla. Kamera arkasındaki başarılarını sinemanın farklı alanlarını deneyimleyerek çeşitlendiren yönetmenlerin, kimisi izleyicinin olumsuz eleştirilerine maruz kalıyor kimisi ise halihazırda oyunculuk kariyerinden geldiği için yadırganmıyor. Fakat oyunculuk, Hollywood’un altın çağı yönetmenlerinden (Orsun Welles, Alfred Hitchcock) günümüz yönetmenlerine kadar bir çok yönetmenin denediği bir tercihti. Yerli ve yabancı örneklerine sıkça rastladığımız filmlerden bazılarını Film Arası okurları için derledik.
Orson Welles – |Yurttaş Kane – 1941|
John Cassavetes – |Kocalar – 1970|
Pasolini – |Dekameron’un Aşk Öyküleri – 1971|
Woody Allen – |Manhattan – 1979|
Mel Gibson – |Cesur Yürek – 1995|
Zeki Demirkubuz – |Bekleme Odası – 2003|
Nuri Bilge Ceylan – |İklimler – 2006|
